Druifje

Druifje

Wat ben je toch een druif, zeggen ze —
lachend, plagerig, alsof je niets weet.
Maar stel je eens voor:
je bent geen kluns, geen dwaas, geen onnozele gans.
Je bent een wit bloemetje, dat “druif” heet.

Iedereen verwacht vruchten,
een zoete opbrengst of een glas vol feest,
maar jij geeft geur, een zachte aanwezigheid,
een moment van verwondering
voor wie durft te kijken.

En als iemand weer zegt,
“wat ben je toch een druif,”
dan glimlach je in je bloemhart.
Want jij weet:
je hoeft geen vrucht te zijn
om van waarde te zijn.